Onlangs heb ik een Thuiswerkseminar van Ben Tiggelaar gevolgd. Het ging over de psychologie van het volhouden. Nu we zeker weten dat we het in ieder geval tot 28 april zo veel mogelijk binnen moeten blijven, is volhouden een actueel onderwerp. En volhouden kan best moeilijk zijn. Gelukkig had Ben goede tips voor zijn publiek.
Zo denken we vaak dat volhouden een kwestie is van pure wilskracht. Maar alleen wilskracht doet het hem niet. Maar wat kunnen we dan wel doen om vol te houden? Dopamine kan ons helpen.
Dopamine
Het gelukshormoon dopamine wordt niet de hele tijd afgegeven. Maar als het gebeurt dan ervaar je een gevoel van geluk. Dopamine komt o.a. vrij als je activiteiten doet die je leuk vindt. Het helpt als je je werk en je beloning over de dag verdeelt in tijdsblokken van bijv. een half uur. Dus je plant wat je moet doen en je plant de dingen waardoor bij jou dopamine vrij komt. Bij mij komt dat bijv. vrij als ik met de paarden aan het werk ben.
Gisteren ben ik eens gestart met mijn ‘beloning’. In plaats van achter de laptop te beginnen, ben ik eerst met de paarden gaan werken. Eerst in actie komen en daarna het ‘denk’werk. Voor mij nu goed omdat ik anders in de ‘denk’ stand blijf en niet in actie kom. Zoals gezegd komt bij mij die dopamine al gauw vrij als ik in de buurt van de paarden ben. Gisteren was echter wel bijzonder.
Volhouden
Vorig jaar rond deze tijd was er nog weinig te beginnen met Taco. Ik kreeg hem niet gevangen om met hem te kunnen werken. Als ik met hem aan de slag wilde gaan, deed hij alles om zich los te trekken. En als dat een paar keer was gelukt, dan had hij zijn beloning en ik een zere arm of schouder. Na ruim een jaar lang iedere keer een stapje vooruit en dan weer drie stappen terug, uithuilen en opnieuw beginnen, ging het vandaag fantastisch. Overigens deed hij dit niet omdat hij stout was, maar meer omdat we elkaar niet begrepen. De stappen vooruit worden groter, de stappen terug kleiner. Ineens kwam het besef wat we samen geleerd hebben. Dat ik terug kon kijken op wat we bereikt hadden. Natuurlijk er is nog genoeg te leren, maar we hebben samen een goede band opgebouwd en hij is een fijn coachpaard geworden, die veel mensen verder kan helpen.
Door iedere keer blij te zijn met de kleine stappen vooruit, zijn Taco en ik er gekomen. Oftewel de dopamine heeft me verder geholpen. Dus vergeet niet om je ‘beloning’ in te plannen als je thuis werkt of juist volop in de overuren zit. We hebben het nodig de komende weken om te blijven volhouden.
